stopniowanie

stopniowanie
{{stl_3}}stopniowanie {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}stɔpɲɔvaɲɛ{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_10}}nt {{/stl_10}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}zwiększanie{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}Steigerung {{/stl_14}}{{stl_15}}f, {{/stl_15}}{{stl_14}}Steigern {{/stl_14}}{{stl_15}}nt {{/stl_15}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}gradacja{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}Abstufung {{/stl_14}}{{stl_15}}f {{/stl_15}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}3) {{/stl_11}}{{stl_12}}ling {{/stl_12}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\stopniowanie przymiotników {{/stl_22}}{{stl_14}}Steigerung {{/stl_14}}{{stl_15}}f {{/stl_15}}{{stl_14}}der Adjektive {{/stl_14}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • stopniowanie — n I rzecz. od stopniować Stopniowanie napięcia dramatycznego. ∆ jęz. Stopniowanie opisowe (analityczne) «stopniowanie polegające na dodawaniu do form stopnia równego w stopniu wyższym: przysłówka bardziej dla zaznaczenia większego nasilenia cechy …   Słownik języka polskiego

  • gradacja — ż I, DCMs. gradacjacji; lm D. gradacjacji (gradacjacyj) 1. «następstwo według stopnia nasilenia; stopniowanie» Gradacja odcieni, efektów. Gradacja ważności spraw. Gradacja służbowa. 2. biol. «szybki wzrost liczebności szkodnika roślin uprawnych i …   Słownik języka polskiego

  • opisowy — «dotyczący opisu, będący opisem, posługujący się opisami; opisujący, charakteryzujący, epiczny» Poemat opisowy. Poezja, proza opisowa. ∆ Anatomia, geografia, gramatyka itp. opisowa «anatomia, geografia, gramatyka itp. ujmująca zagadnienia ze… …   Słownik języka polskiego

  • drabina — ż IV, CMs. drabinanie; lm D. drabinain 1. «dwie równoległe żerdzie, dwa pręty metalowe lub dwa sznury połączone poprzecznymi szczeblami, służące do wchodzenia i schodzenia» Drabina sznurowa, strażacka, gimnastyczna. Wleźć, wejść na drabinę a. po… …   Słownik języka polskiego

  • retardacja — ż I, DCMs. retardacjacji; lm D. retardacjacji (retardacjacyj) 1. biol. «opóźnienie rozwoju danego narządu w stosunku do innych narządów lub całego organizmu» Retardacje ontogenetyczne. Retardacja rozwoju osobniczego. 2. lit. «celowe zwalnianie… …   Słownik języka polskiego

  • gradacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. gradacjacji {{/stl 8}}{{stl 7}} następstwo wyznaczone stopniem intensywności, wartości itp.; stopniowanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gradacja barw, tonów, wrażeń. Gradacja trudności, potrzeb. Gradacja wynagrodzeń,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”